Legende: Nikola Simić

Srpska glumačka scena još uvek ne može da preboli smrt jednog od najboljih domaćih glumaca – Nikole Simića. Uvek voljen među kolegama, kako kažu uvek je bila čast sarađivati sa njim. Nikola je „oživeo“ neke od najboljih likova koji se i danas pamte,a njegovi filmovi i serije su više puta reprizirane. 

Nikola Simić je rođen 1934 godine u jednoj pekarskoj porodici u Beogradu. Tokom svojih srednjoškolskih dana glumio je u dramskoj sekciji. Fakultetsko zvanje glumca stiže na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. U njegovoj klasi ujedno su bili i Velimir Bata Živojinović, Aleksandar Aleksvo, Rada Đuričin, Ružica Sokić i Ljiljana Marković.  Svoju prvu ulogu ostvario je kao student četvrte godin (1957) u predstavi „Oklopni voz“ u režiji Miroslava Belovića (JDP)

Da nije postao glumac, Nikola bi se bavio slikarstvom. Još u nižim razredima osnovne škole, izdvajao se svojim slikarskim radovima, pa je zbog toga polagao prijemni ispit za srednju umetničku školu u Novom Sadu, ali ga je stariji brat Slavko, usmerio u glumačke vode. 

Svakako jedna od predstava koja se veže za Nikolino ime, je predstava „Buba u uhu“ koja je čak ušla u Ginisovu knjigu rekorda zbog svoje dugovečnosti. Na repertoaru JDP-a nalazila se preko 40 godina i imala blizu 2.000 izvođenja. Ova predstava nastala je kao diplomska predstava Ljubiše Ristića koja je premijerno izvedena 7. juna 1971. godine. 

Pored pozorišne publike, Nikola je osvajao i simaptije televizijske publike mnogobrojnim serijama u kojima je učestovovao. Tako se uvek mogu izdvojiditi „Srećni ljudi“, „Porodično blago“, „Agencija SiS“, „Ljubav, navika, panika“. Svakako najveću pažnju na sebe skrenuo je ulogom Mite Pantića u sada legendarnim filmskim serijalima „Tesna koža“. Imao je zapaženije uloge u filmovima kao što su „Davitelj protiv davitelja“, „Moljac“, „Doviđenja u Čikagu“, „Lajanje na Zvezde“.

Ovaj legendarni glumac ostaće umapćen i po tome što je sinhornizovao nekoliko crtanih filova na srpski jezik. Pozajmljivao je glas Dušku Dugoušku, Mikelanđelu i Sekaču u „Nindža kornjačama“ ali i Megatronu, Blustriku i Čipu Čejsu u crtanom filmu „Transformers“. 

Preminuo je 9. novembra 2014. u Beogradu u 80. godini života. Komemoracija povodom smrti doajena srpskog glumišta održana je 14. novembra 2014. godine u Jugoslovenskom dramskom pozorištu na sceni "Ljuba Tadić". Sahranjen je istog dana u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Neka se njegovo ime nikad ne zaboravi!